- 20 berichten
- 9 meningen
* denotes required fields.
* denotes required fields.
- 20 BERICHTEN
- 9 MENINGEN
zoeken in:
Vorige 1Volgende
neo
- 15405 berichten
- 9617 stemmen
21 augustus 2005, 19:37 uur
Muziek heb ik mij niet zo zeer aan zitten ergeren. Het is een soort van gewennig met de dikke lagen van orchestraties voor scenes die met minder effectiever kunnen zijn. Het went ook al vind ik het zelf soms ook kantje of nog minder boord.
hypochonder
- 88 berichten
- 153 stemmen
29 juni 2008, 15:33 uur
Het is de moeite alleszins, ik heb het eerste kwartier gemist maar het is een goeie film. Geen overdreven gedoe, maar klassiek spel met een bijzonder sinistere Wagner. Zijn personage wordt goed uitgewerkt, zoals blijkt uit de scènes met zijn moeder (bv. de das die hij haar laat kiezen, die hij snel weer inruilt voor een smaakvoller exemplaar). De spanning wordt in de cruciale scènes slim opgebouwd. Af en toe doet het inderdaad wat verouderd aan, in een film van nu zou bv. niemand zich zo makkelijk laten vermoorden als die tennisspeler. Het heeft mij in ieder geval niet gestoord, ook met het script is niet veel mis (geen al te toevallige toevalligheden) en de muziek vervult zijn functie maar is niet te dominant aanwezig. 4*
Co Jackso
- 21924 berichten
- 2766 stemmen
8 januari 2009, 22:02 uur
Best een aardige film, maar bijzonder wordt het helaas nooit. Complimenten gaan vooral uit naar Robert Wagner die van Bud een sterk karakter weet te maken. Helaas is de rest van de film al vele malen beter gedaan in andere films. Het einde is daarbij ook nog te voorspelbaar. Toch zou ik de film niet helemaal verouderd willen noemen en kan ik mij best voorstellen dat andere filmmakers door bepaalde scènes geïnspireerd zijn geraakt.
wendyvortex
- 4988 berichten
- 7119 stemmen
22 november 2009, 12:19 uur
Jaren 50 Hitchco*ck-style in rich kids university-niveau.
Paar geweldige wendingen en een hele akelige Robert Wagner als jongen die zich wel eens even snel zal opwerken in de upper-class.
Schitterend Technicolor-camerawerk en een behoorlijk overheersende score, die echter de film een apart karakter meegeeft.
Ik ben een fifties-liefhebber alleen zien we in dat soort films weinig jongeren
( Rebel Without A Cause , The Wild One okay, maar toch).
Stijl in overvloed.....Maybe you've spinned too many records...
Meesterwerkje!
Mac Hammer Fan
- 5320 berichten
- 7694 stemmen
6 februari 2010, 11:47 uur
Ik vond de film best geslaagd. Het verhaal had me vanaf het begin in zijn greep, wat natuurlijk ook de verdienste is van Ira Levin, maar de cast - in het bijzonder Robert Wagner - vond ik zeker overtuigend. De spanning is troef gedurende de hele prent. Een film-noir zonder femme fatale waar deze keer de man de koele gevaarlijke verleider is. De UK DVD heeft Nederlandse ondertiteling.
Metalfist
- 12407 berichten
- 3964 stemmen
4 april 2010, 11:09 uur
He fell deeper in love, deeper in trouble untill he found this terrifying way out...
Ik had deze film ooit eens gekocht voor 0.50€ in de Free Record Shop tijdens de solden. De film zei me wel wat en ik dacht dat ik voor zo weinig geld geen echte miskoop kon doen. Om de een of andere reden is de film dan uit mijn gedachten gegaan en kwam ik er pas gisteren terug achter dat ik hem nog altijd niet had gezien. Direct maar opgezet dan.
Toen de openingscredits over het scherm rolden had ik toch eerst mijn twijfels. Het deuntje is veel te vrolijk en de animatie bij de credits strookte helemaal niet met het beeld dat ik van de film had. Ik dacht zelfs even dat ik met een komedie te maken ging hebben, vooral toen er op kwam dat het titelnummer gezongen werd door Dolores Hawkins. Op zich niets tegen de dame in kwestie, ik ken ze zelfs niet, maar ik weet dat uit de oude komedies à la Abbott & Costello er vaak muzikale intermezzo's zaten. Soit, dit is eigenlijk allemaal niet belangrijk want de film was helemaal geen komedie maar meer een Hitchco*ckiaanse thriller. Die vergelijking met Hitchco*ck is dan ook meer dan terecht want A Kiss Before Dying voelt dan ook vaak aan als één van Hitchco*cks sublieme meesterwerken (zelfs de ietwat verknipte moeder-zoon relatie die de films van Hitchco*ck typeren zit hier, weliswaar minder duidelijk, in). Jammer genoeg slaagt Oswald er niet in om dit niveau vast te houden. Het begin is zeer sterk, de moord op Dory wordt subliem uitgevoerd en de manier waarop Wagner met de feiten weg komt is zeer sterk. Alleen begint de film zich naar het midden toe ietwat te verliezen want de moord op de tennisspeler is te simpel uitgevoerd maar gelukkig wordt dit wel goed gemaakt door de twist waaruit blijkt dat Bud eigenlijk met beide Kingship dochters aanpapte. Mijn DVD heeft een andere omschrijving en daar ben ik blij om want de omschrijving hier verraadt toch wel heel wat van het verhaal. De twist zorgde ervoor dat mijn aandacht terug was maar blijkbaar wou Oswald ervoor zorgen dat zijn film niet boven de 100 minuten kwam want het einde voelt bijzonder afgeraffeld aan. Jammer want dit verdiende meer.
Qua cast kende ik niemand van de acteurs. Op mijn DVD staat in koeien van letters dat Wagner zo'n geniale rol neerzet en ergens moet ik ze wel gelijk geven. Ik zou het nu niet geniaal noemen maar Wagner is wel uitermate sterk in zijn rol van meedogenloze killer. De gelaatsuitdrukkingen en de doordachte kop passen perfect bij hem en ik heb hem maar één keer kunnen betrappen op overacting en dat was wanneer hij merkt dat zijn eerste moordpoging op Dory (met de pilletjes) is mislukt en hij het klaslokaal uit loopt doordat hij pijn heeft aan een 'oude wond'. Langs de andere kant staat daar wel de sublieme 2e moordpoging tegenover. De rest van de cast is nergens fantastisch maar ook niet zo slecht dat het stoort, hoewel Joanne Woodward in de rol van Dory me soms wel het bloed onder de nagels kon halen maar gelukkig zorgt Wagner al snel voor een oplossing. Minpuntje is nog wel de muziek die soms gewoon te bombastisch over kwam.
Op zich geen slechte film maar we hebben het allemaal al wel eerder (en soms beter) gezien. De rol van Wagner is subliem maar het einde voelt wat afgeraffeld aan. Ach, ik heb me in ieder geval wel vermaakt en voor een halve euro ga ik niet klagen.
3.5*
Perry Meer
- 265 berichten
- 294 stemmen
19 juli 2012, 21:11 uur
Jawel een goede film in prachtige kleuren en fraaie beelden van USA anno 1955.
Spannend, een goed verhaal en een uitstekend spelende mr Wagner.
Met een beetje fantasie had Gordon Gant ook Paul Vlaanderen kunnen heten.
Paul Vlaanderen en het Kingship mysterie.
In ieder geval een verhaal typisch uit die tijd, een meisje, een boef, een moord, een detective.
Ideaal dus!
3,5 kusjes
scorsese
- 11871 berichten
- 10246 stemmen
20 juli 2012, 23:47 uur
Goeie film waarin een student niet blij is als hij hoort dat zijn vriendin zwanger is. Niet altijd even geloofwaardig, vooral vanwege de naïviteit van een aantal personages. Maar als thriller meer dan onderhoudend. Robert Wagner zet een goeie rol neer waarbij de onderhuidse dreiging van zijn personage goed zichtbaar is.
Movsin
- 7831 berichten
- 8173 stemmen
10 januari 2013, 10:24 uur
Vermits de kijker van in de beginne grotendeels op de hoogte is van wie wat gedaan heeft en ook het waarom, valt er een zekere spanning weg. Slechts het laatste stuk van de film krijgt een thrillerallure, maar ook dan is één en ander voorspelbaar.
Middenmoot drama, wat clichematig, waarbij toch de jonge Robert Wagner best zijn rol vertolkt.
Biosguru
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
5 september 2014, 03:28 uur
De film wil net wat teveel mensen aanspreken / niemand voor het hoofd stoten. De nadruk ligt meer op melodrama dan op crime. Jammer, want de cinematografie is wel erg mooi. Het kleurproces is overigens deluxe niet technicolor. Lijkt op elkaar, maar is wel net iets anders.
Als je een uitstekende mix van crime, drama, deluxe, cinemascope en een mijnstadje wilt zien. Kijk dan Violent Saturday 🙂
Moviestar1979
- 1587 berichten
- 939 stemmen
10 maart 2016, 21:43 uur
Een aardige thriller onder leiding van Gerd Oswald, die hiermee zijn 1e film regisseerde.
Ik heb het boek nooit gelezen, maar vond de film niet slecht. Er zijn meerdere versies uitgebracht. Zo werd 35 jaar later A Kiss before Dying (1991) uitgebracht. Andere verfilmingen en remakes verschenen in Japan en India.
3,0 *
coumi
- 1391 berichten
- 11726 stemmen
5 juni 2017, 11:25 uur
lezertje schreef:
Redelijke en degelijk gemaakte thriller, die toch wel een beetje door de tijd is ingehaald. Der enige vraag waar je als kijker mee blijft zitten is: Waarom zoekt Bud, na Dorothy te hebben vermoord contact met haar zuster Ellen?
Omdat hij vooral geobsedeerd uit is op het kapitaal van de familie en niet op de liefde van één van de zussen, een element dat overigens beter uitgewerkt is in de remake uit 1991.
Voor de rest een wat gedateerde thriller, gisteren nog eens bekeken, maar niets bijzonders. Zal destijds best een succesje zijn geweest in de bioscoop, maar dit op zich best aantrekkelijk verhaal van de beroemde Ira Levin had een betere behandeling verdiend. Plot word matig uitgewerkt, oogt eigenlijk als een tweederangs Hitchco*ck. Vond de remake wat beter vooral omdat Matt Dillon een stuk meer creepy was dan Robert Wagner hier. Wagner heb ik altijd een matig acteur gevonden die altijd maar één expressieloze gelaatsuitdrukking heeft(de pokerface). In deze film komt hij daar nog redelijk mee weg omdat het wel past bij deze cruciale rol, maar een betere acteur als Dillon slaagde er moeiteloos in een extra dimensie aan het personage toe te voegen.
Bobbejaantje
- 1877 berichten
- 1853 stemmen
8 december 2022, 22:15 uur
Dit is niet de enige film die in de jaren ‘50 gemaakt werd over een jongen die een definitieve oplossing bedenkt voor zijn (zwangere) vriendin. A Place in the Sun is er nog zo eentje. De inspiratie van dergelijke films ligt bij enkele in de Amerikaanse media geruchtmakende misdaadzaken. Dus heel vergezocht is het niet, al drijven ze het in deze film wel ver door Robert Wagner het te laten aanleggen met 2 zussen. Gelukkig wordt er wel een goed motief bedacht (het kapitaal van hun vader) waardoor het aan geloofwaardigheid wint. Sowieso heb ik vooral genoten van de mooie kleuren van de film, de typische jaren ‘50 setting en de zeer aanwezige muziek van Lionel Newman (gearrangeerd door Sinatra adepten Bill May en Nelson Riddle). De hele sfeeropbouw is zeker in het eerste deel van de film belangrijk omdat je als kijker toch vrij snel meer weet dan de politie. Naar het einde toe wordt het dan toch weer even wat spannender. Mooi.
Vorige 1Volgende
